Jednym z fundamentów WPF’a są zasoby – Resources. Definiowane w ResourceDictionary czyli słowniku zasobów. Każdy element słownika posiada swój klucz, który używamy do pobrania zasobu „z bazy”.

Odwołanie do zasobu może odbyć się na dwa sposoby.

• StaticResource – Wartość jest ustalona podczas załadowania XAML.
• DynamicResource – Wartość jest ustalona w momencie, kiedy obiekt ma się pojawić.

To zachowanie DynamicResource możemy wykorzystać do wprowadzenia ciekawych rozwiązań.

Jeżeli DynamicResource odwołuje się do zasobu aplikacji, to może być on przykryty przez inny zasób o tej samej nazwie.

Jeżeli mamy kilku klientów, a każdy z nich chce innych kolorów w swojej aplikacji, możemy załatwić tą prośbę dołączając do binarek .dll z zasobami, które zmienią kolory w odpowiednich miejscach.

Przykładowa aplikacja ma na celu wyświetlać dwukolorową flagę.

Aplikacja zawiera swoje zasoby zdefiniowane w osobnej .DLL o nazwach MainResources (podstawowe zasoby aplikacji), ClientResources (zasoby zmienione na danego klienta).